تاثیر داروی کلسترول بر این بیماری خطرناک
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۶۱۴۵۸
آفتاب‌‌نیوز :
مطالعه انجام شده روی بیش از ۳۸ هزار بیمار نشان داد: داروهای استاتین که به منظور کاهش سطح کلسترول مصرف میشود، ممکن است خطر ابتلا به نوع شدید بیماری کووید-۱۹ و مرگ ناشی از آن را کاهش دهد.
محققان آمریکایی اظهار داشتند: در حالیکه هیچ معجزه‌ای برای کمک به بیمارانی که به نوع شدید کووید-۱۹ مبتلا هستند، وجود ندارد، داروهای استاتین التهاب را کاهش داده و ممکن است به کاهش شدت بیماری کمک کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محققان سوابق پزشکی ۳۸ هزار و ۸۷۵ بیمار کرونایی بستری شده در ۱۸۵ بیمارستان ایالات متحده را در فاصله زمانی اول ژانویه تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. از این بیماران، ۳۰ درصد به طور منظم از داروهای استاتین برای درمان کلسترول بالا استفاده میکردند.
آنان دریافتند: دریافت کنندگان داروی استاتین نسبت به افرادی که از این دارو استفاده نمی‌کردند ۳۷ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری کووید-۱۹ بودند. علاوه بر این، افرادی که به طور منظم از این دارو مصرف میکردند، کمتر احتمال داشت در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شوند یا دچار لختگی خون شوند. همچنین مدت زمان بستری آنان در بیمارستان کوتاهتر بوده است.
به گزارش مدیکال اکسپرس، در حالیکه کووید-۱۹ خود باعث التهاب میشود، در برخی موارد سیستم ایمنی با نشان دادن واکنش بیش از حد به عفونت، التهاب بیشتری ایجاد میکند. این واکنش شدید باعث آسیب زیادی به بدن از جمله بروز مشکلات تنفسی و آسیب دیدن ریه‌ها، کلیه‌ها، قلب، مغز و سیستم عروقی میشود. به گفته محققان اثر ضد التهابی داروهای استاتین، شرایط را تعدیل میکند و باعث میشود بیمار به نوع شدید کووید دچار نشود.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: کلسترول کرونا دارو های استاتین کووید ۱۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۶۱۴۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفت‌کش‌ها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدت‌هاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌های کشاورزی می‌تواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیب‌پذیرتر باشند را نشان می‌دهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار می‌کنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژن‌های مرتبط با لیزوزوم‌ها، بخش‌هایی از سلول‌ها که ضایعات سلولی را تجزیه می‌کنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدت‌هاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفت‌کش‌ها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافته‌ها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر می‌رسد که این گونه‌های ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که دفع نابهنجار متابولیت‌ها در سلول می‌تواند یکی از دلایل زمینه‌ای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفت‌کش‌ها رخ می‌دهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدت‌هاست با پارکینسون مرتبط است - در سلول‌های مغز ساخته می‌شوند و می‌توانند اجسام لویی در بافت‌ها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصه‌های پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت میکند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژن‌هایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونه‌ها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفت‌کش‌ها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط می‌گویند.»
آیا می‌تواند گونه‌های ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «داده‌هایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان می‌دهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازه‌گیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی به‌طور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»